παρεξειπείν

Α

(δ. γρφ. τού παρέξ εἰπεῑν)

1. λέω κάτι με πλάγιο τρόπο επί πλέον

2. μιλώ εναντίον τής αλήθειας («οὐκ ἄν ἐγώ γε ἄλλα παρεξείποιμι παρακλιδὸν οὐδ' ἀπατήσω», Ομ. Οδ.).